|
Herman van der Star
Ik zal wel niet de enige geweest zijn die
Bisschop Muskens gevolgd heeft op het scherm van de televisie. Nu ben ik zelf niet zo’n voorstander van een
praatprogramma, maar dit maal trok het mij wel aan om te luisteren
en te kijken naar een man op leeftijd die vertelde over zijn verleden. Maar ook voor de toekomst had hij al een
plekje uitgezocht. In een klooster nog wel. Monnik worden! Één van de vragen die hem
werden voorgelegd was: “Bid U Altijd”? Er werd bedoeld tijdens de wandelingen;
tijdens het stilzitten; en waar u ook mee bezig bent. Mij hebben ze ooit eens gezegd: bidden is
praten met God!! Zingen is ook bidden! Als ik aan vroeger terugdenkt, dan moet ik ook
even denken aan mijn oom Theo Merlijn. Hij was vrijgezel, zijn leven lang. Hij had
een belangrijke baan. Hij was portier van het Klein Seminarie in
Apeldoorn. Hij had de edele taak om iedere nacht de
schoenen te poetsen van alle studenten. Als die studenten allemaal in bed lagen dan
ging hij bij allemaal de schoenen ophalen om ze te poetsen, zodat ze
de volgende morgen weer glimmend aangetrokken konden worden. Het was ook een betrokken man van de RK kerk. Hij was weliswaar géén bisschop geworden,maar
hij bad zeker zo veel als vele priesters. In de vakantietijd van de priesterstudenten
kwam hij ook bij ons wel eens op vakantie. Als wij al klaar waren met bidden vóór of na
het eten, dan moesten we wachten tot onze oom uitgebeden was. Zelfs
als hij in het kleinste kamertje was, hoorde je hem. Het is leuk om aan die dingen te denken.
Natuurlijk had hij ook zijn leuke kanten net als ieder ander. Na de sluiting van het Klein Seminarie is hij
naar een verzorgingshuis verhuisd,waar hij nog vele jaren van zijn
vrije tijd heeft kunnen genieten
Hartelijke groet van Herman van
der Star.
 Terug
naar index verhalen
|